نوع مقاله : علمی ـ پژوهشی

نویسنده

استادیاردانشکده معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات،‌دانشگاه امام صادق (ع)

چکیده

ظهور اینترنت، پیشفرض‌ها را در هستی‌شناسی رسانه جمعی به چالش کشید. از همین رو، دانشمندان در دهه‌های اخیر به صرافت جدی جهت بازسازی مفهومی رسانه‌گونگی اینترنت افتاده‌اند. یکی از خطوط مفهومی اخیر، کلیدواژه‌ای پرکاربرد به نام «همگرایی» است. سؤال اصلی آنست که منظور از همگرایی در عصر دیجیتال چیست و آیا نوعی اجماع نخبگانی نسبت به مفهوم آن وجود دارد؟ یا برعکس این واژه از «تشتت مفهومی» رنج می‌برد؟ اگر پاسخ به سؤال اول مثبت است، آیا می‌توان تعریفی جامع از این واژه ارائه کرد؟
یافته‌ها از طریق روش مقایسه دائمی نشان می‌دهد مفهوم‌پردازی این واژه،‌ «واگرا و متشتت» است. به نظر می‌رسد در یک رویکرد جامع ارتباطی، می‌توان همگرایی را مستولی بر اکثر عناصر ارتباطی دانست. آنچه به عنوان تعریف جامع از همگرایی تحت عنوان «همگرایی ارتباطی جامع مجازی (هاجم)» پیشنهاد می‌شود عبارت است از: «فرایند تقارب و یکپارچگی در 1-عمل ارتباط (میان فرستنده و گیرنده)، 2-ابزار ارتباط (میان رسانه‌های همگانی)، 3-پیام ارتباط (میان دیداری و شنیداری)، 4-سطوح ارتباط (میان ارتباط جمعی و غیر جمعی) و 5-کارکرد ارتباط (میان اطلاع‌رسانی، آموزشی و سرگرمی) است که 6-بر اثر دیجیتال شدن (یکپارچگی بین سه زیرساخت نظام داده‌ها (فناوری اطلاعات)، ارتباطات دور و رسانه ها) در رسانة اینترنت به وقوع پیوسته است.»

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Conceptual Challenge of Convergence in the Digital Age; Conceptualization of "Comprehensive Communicative Cyber Convergence"

نویسنده [English]

  • Mohammadsadegh nasrollahi

ISU

چکیده [English]

The advent of the Internet has challenged some assumptions in mass media ontology. One of the conceptual lines introduced is the widely used keyword called "convergence". Now the main question of this article is what is meant by convergence on the Internet and is there a kind of relative elite consensus on its meaning? Or, conversely, does it suffer from "conceptual fragmentation"? If the answer to the first question is yes, can a comprehensive definition of the term be provided?
Findings of this study show that the conceptual space of this word is "divergent and fragmented What is proposed as a comprehensive definition of convergence is called " Comprehensive Communicative Cyber Convergence "(4Convergence): "The process of convergence and integration in 1-communication operation (between sender and receiver), 2-communication tool (between mass media) 3- Communication message (between visual and audio), 4- Levels of communication (between mass and non-mass communication) and 5- Function of communication (between information, education and entertainment) which is 6- Due to digitalization (integration between Three infrastructures of data systems (information technology, telecommunications and media)) have taken place in the Internet media."

کلیدواژه‌ها [English]

  • "convergence"
  • "digitalization"
  • "communication"
  • "internet"
  • "mass media"
  1. آریانپور کاشانی، عباس (1363)، فرهنگ کامل انگلیسی-فارسی، تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر.
  2. دنیس، اورت ای و دفلور، ملوین (1383). شناخت ارتباطات جمعی، سیروس مرادی، تهران، انتشارات دانشکدة صدا و سیما.
  3. دهخدا، علی اکبر (1373). لغت نامه‌ دهخدا، تهران، مؤسسه انتشارت و چاپ دانشگاه تهران.
  4. سورین، ورنر و تانکارد، جیمز (1386). نظریه‌های ارتباطات، ترجمة علیرضا دهقان، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
  5. عمید، حسن (1389). فرهنگ فارسی عمید، تهران، انتشارات اشجع.
  6. فاضلی، نعمت الله (1385). «دیجیتالی شدن به سبک ایرانی و ایرانی شدن به سبک دیجیتال»، رسانه، سال هفدهم، شماره سوم، پیاپی 67، 25-48.
  7. فریدونی، فرانک (1387). درآمدی بر دانش واژگان هنرهای چند رسانه ای، هنر، شماره 78 ، 296
  8. کوثری،‌ مسعود، شاه‌قاسمی،‌ احسان (1388). تعاملی بودن در بازی یارانه‌ای، فراخوانی به خدمت، تحقیقات فرهنگی، سال دوم، شماره 7، 1-19.
  9. لیورا، لیه و لیوینگ استن، سونیا (1383). رسانه های نوین جهانی و سیاست گذاری ارتباطات: نقش دولت در قرن بیست ویکم، مترجم لیدا کاووسی، رسانه، شمارة 58، 121-168.
  10. محسنیان راد، مهدی (1382). ارتباط‌ شناسی، سروش، تهران.
  11. معین، محمد، فرهنگ فارسی (1363). تهران، مؤسسة انتشارات امیرکبیر.
  12. مهدی‌زاده، سید محمد (1389)، نظریه‌های رسانه:‌ اندیشه‌های رایج و دیدگاه‌های انتقادی، تهران: سروش.
  13. ویمر، راجر دی و دومینیک، جوزف آر (1384)، تحقیق در رسانه‌های جمعی، تهران:‌ انتشارات سروش.
  14. Boczkowski, Pablo J. and Ferris, José A. (2005). Multiple Media, Convergent Processes, and Divergent Products: Organizational Innovation in Digital Media Production at a European Firm, The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 597 no. 1, 32-47.
  15. Chaffee, Steven H., and Metzger Miriam J (2001). The end of Mass Communication, Mass Communication and Society, 4(4), 365-379.
  16. Collins, Richard (2002). Media and Identity in Contemporary Europe (Consequences of Global Convergence), Portland: Intellect Books.
  17. Dwyer, Tim (2010), Media Convergence, New York: McGraw-Hill Education.
  18. Earnshaw, Rae & Vince, John (Eds) (2008). Digital Convergence –Libraries of the Future, London, springer.
  19. Erdal, Ivar John (2011). Coming to Terms with Convergence Journalism: Cross-Media as a Theoretical and Analytical Concept, Convergence, 17, 213-223.
  20. Jenkins, Henry (2004). The Cultural Logic of Media Convergence, International Journal of Cultural Studies, 7, 33-43.
  21. Kilker, Julian Albert (2003). Shaping Convergence Media : 'Meta-Control' and the Domestication of DVD and Web Technologies, Convergence, vol. 9 no. 3, 20-39.
  22. Mcquail, D. Mcquail's (2006), Mass communication theory, sage publications.
  23. Rafaeli, S (1988). Interactivity: From new media to communication, Sage Annual Review of Communication Research: Advancing Communication Science, Vol. 16, 110-134.
  24. Sundet, Vilde Schanke & Ytreberg, Espen (2009). Working Notions of Active Audiences : Further Research on the Active Participant in Convergent Media Industries, Convergence, 15, 383-390.
  25. Syvertsen, Trine (2003). Challenges to Public Television in the Era of Convergence and Commercialization, Television New Media 4, 155-175.
  26. Van Dijk.J (2006). The Network Society, Sage Publications.