نوع مقاله : علمی ـ پژوهشی
نویسنده
استادیار پزوهشکده نظریه‌پردازی سیاسی و روابط بین‌الملل پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
چکیده
دو جریان اصلی حاکم بر حوزه فلسفه اخلاق عبارت‌اند از: اخلاق فضیلت (virtue ethics) و اخلاق وظیفه‌گرا (deontological ethics). دریافت فضیلت‌محور از اخلاق دریافتی است که اغلب دانشوران حوزه فلسفه اخلاق آن را بارزترین ویژگی تفکر اخلاقی کلاسیک قلمداد می‌کنند. درواقع فلسفه اخلاق مورد نظر افلاطون و ارسطو و به تبعِ آنها فیلسوفان اسلامی و مسیحی، فلسفه اخلاقی بود که می‌بایست به فضیلت‌مندشدن آدمی می‌‌انجامید. این در حالی است که اخلاق وظیفه‌گرا، عمدتا اخلاقی است که با تحولات ژرف سده‌های اخیر در حوزه تفکر ملازم بوده است؛ تحولاتی که در آن مبنای داوری اخلاقی عمل به وظیفه از سوی شخص آن هم با ابتنای بر مقوله حقوق انسانی است. ما در این مقاله خواهیم کوشید تا از اولویت اخلاق وظیفه‌گرا بر اخلاق فضیلت در عرصه‌ی رسانه دفاع کنیم. «اولویت» در اینجا به معنای «برتری» نیست بلکه سخن بر سر آن است که ما برای رسیدن به اخلاق فضیلت‌محور در عرصه‌ی رسانه، ضرورتا نیازمند شناسایی اولویت اخلاق وظیفه‌گرا بر اصول اخلاق فضیلت در این عرصه هستیم.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
The Priority of the Deontological Ethics over the virtue ethics in the Media Sphere
نویسنده [English]
- shervin Moghimi Zanjani
Faculty member of Institute for Humanities and Cultural Studies, PhD in Political Science (Tarbiat Modares University
چکیده [English]
We can recognize two distinguished mainstreams in the moral philosophy. The virtue Ethics and the deontological ethics. The former is conception that many scholars in moral philosophy call it as the clearest characteristic of the moral thought of classics. In fact moral philosophy for Plato and Aristotle and their followers in the middle ages namely for Islamic and Christian philosophers, should lead to virtuous life. While in the deontological ethics, after profound evolutions in the recent centuries, the foundation of ethical judgment is based on “duty” or “obligation”, the conception is itself grounded on the modern philosophy of right. Relying on original texts of virtue-oriented and deontologist philosophers, we attempt in this article to take the “priority” of deontological ethics over virtue ethics in the media sphere into consideration. This priority does not mean superiority, but it means that if we want predicate the media on virtue ethics, we firstly and necessarily needs to recognize priority of the deontological ethics over the virtue ethics.
کلیدواژه‌ها [English]
- Media
- moral philosophy
- deontological ethics
- virtue ethics
- فرانکنا، ویلیام. کی. (1383). فلسفه اخلاق، ترجمه هادی صادقی، با مقدمه استاد مصطفی ملکیان، تهران: انتشارات طه.
- کانت، ایمانوئل (1380). فلسفه حقوق، ترجمه منوچهر صانعی دره‌بیدی، تهران: انتشارات نقش و نگار، چاپ اول.
- لاک، جان (1388). رساله‌ای درباره حکومت، ترجمه حمید عضدانلو، تهران: نشر نی.
- مک‌اینتایر، السدر (1379). تاریخچه فلسفه اخلاق، ترجمه انشاء‌الله رحمتی، تهران: انتشارات حکمت.
- اشتراوس، لئو (1373). حقوق طبیعی و تاریخ، ترجمه باقر پرهام، تهران: نشر آگه.
- هولمز، رابرت. ال. (1382). مبانی فلسفه اخلاق، ترجمه مسعود علیا، تهران: انتشارات ققنوس.
- Aristotle (2009). Nicomachean Ethics, Translated by David Ross, Oxford.
- Belsey, Andrew (2002). “Journalism and Ethics: Can They Co-Exist?”, in Media Ethics, Edited by Matthew Kieran, Routledge.
- Freeman, Samuel (2007). Rawls, Rutledge.
- Hart, HLA (1955). “Are There any Natural Right?”, Philosophical Review Vol. 64, No. 2.
- Kant, Immanuel (1981). Grounding for the Metaphysics of Morals, Translated by James W. Ellington, Third Edition, Hackett Publishing Company.
- Kant, Immanuel (1909). Kant’s Critique of Practical Reason and Other Works on Theory of Ethics, Translated by Thomas Kingsmill Abbott, London: Longmans, Green and Co.
- Plato (1997). Republic, Edited by John. M. Cooper, Hackett Publishing Company.
- Quinn , Aaron (2007). “Moral Virtues for Journalists”, Journal of Mass Media Ethics, 22(2&3).
- Rawls, John (1988). A Theory of Justice, Oxford University Press.
- Rawls, John (1993). Political Liberalism, Colombia University Press.
- Rawls, John (1999). “Kantian Constructivism in Moral Theory”, in John Rawls: Collected Papers, Edited by Samuel Freeman, Harvard University Press.
- Sandholtz ,Wayne & Rein Taagepera (2005). “Corruption, Culture, and Communism”, in International Review of Sociology, Vol. 15, No. 1.
)