محمد علی صفورا؛ اصغر فهیمی فر؛ مجید بلادپس
دوره 7، شماره 2 ، اسفند 1396، ، صفحه 129-152
چکیده
هدف این نوشته آشکار نمودن منشاء و بنیانهای روایت سینمایی، یعنی امکانها و ضرورتهای آن، است. روایت سینمایی به مثابه رفتار انسان ریشه در ذات و نحوۀ هستی انسان دارد و ضرورتاً برآمده از ذات انسان است. در این مقاله از منظر پروای وجود، یعنی از منظر یکی از وجوه بنیادین انسان، و با راهنما قرار دادن نگرش کلی هایدگر به هستی به ماهو و هستیِ ...
بیشتر
هدف این نوشته آشکار نمودن منشاء و بنیانهای روایت سینمایی، یعنی امکانها و ضرورتهای آن، است. روایت سینمایی به مثابه رفتار انسان ریشه در ذات و نحوۀ هستی انسان دارد و ضرورتاً برآمده از ذات انسان است. در این مقاله از منظر پروای وجود، یعنی از منظر یکی از وجوه بنیادین انسان، و با راهنما قرار دادن نگرش کلی هایدگر به هستی به ماهو و هستیِ انسان و حقیقت یا ناپوشیدگی و با روشی توصیفی-تحلیلی سعی در تبیین ضرورتها و امکانهای روایت به مثابه زبان، امکانها و ضرورتهای مونتاژ سینمایی بر مبنای حضور نامتعین و آموختههای انضمامی برآمدهایم، و در نهایت و پس از بررسی روایت از این سه زاویه روشن خواهد گشت که پروای وجود به مثابه سرشت ذاتی انسان که دغدغۀ حقیقت یا ناپوشیدگی موجود و وجود را دارد، و از آن رو که باهم-بودن و لذا زبان به ماهو زبان، و نیز آموختههای انضمامی را ضرورت میبخشد، مبنای بروز رفتاری همچون روایت سینمایی در انسان است.