نوع مقاله : علمی ـ پژوهشی

نویسنده

• رضوان السادات میرمحمدی

باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک

چکیده

اکنون ساختاربندی حافظه جمعی را یکی از مهمترین نهادهای حافظه یعنی رسانه‌های اجتماعی برعهده گرفته‌اند. رسانه‌های اجتماعی به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها و اطّلاعات ثبت شده از کاربران یا همان کلان داده‌ها، از الگوریتم‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین استفاده می‌کنند. گزینش‌های الگوریتمی ِرسانه‌های اجتماعی با طبقه‌ بندی، برجسته‌سازی، حذف و ناهمسنگی در میزان مشاهده‌پذیری محتوای کاربران، به مثابه اعمال سیاست‌‌ حافظه‌ است که به‌ یادآوری و به فراموشی‌سپاری روایت‌ها را محدود و مشخص می‌کند و با ایجاد شکاف‌های حافظه‌ای سبب فراموشی جمعی و از هم‌گسیختگی حافظه جمعی می‌گردد. از این‌رو پژوهش میان رشته‌ای حاضر با رویکرد کیفی در سنّت مطالعات فرهنگی، به روش نظریه مبنایی و پارادایم کدگذاری اشتراوس، با نمونه‌گیری نظری و هدفمند از متن مصاحبه‌های مورد نظر، رسانه‌ اجتماعی اینستاگرام، مقالات و کتاب‌های مربوط به حافظه جمعی، همچنین مشاهده فعالیت‌ها و رخدادهای مرتبط تا رسیدن به حد اشباع نظری با هدف بررسی سیاست حافظه الگوریتمی و تاثیر آن بر گفتمان پسامدرن حافظه جمعی در ایران مورد مطالعه و تحقیق قرار‌ گرفته‌است. یافته‌های پژوهش بیان می‌دارد که پدیده محوری با همه مقولات اصلی؛ روابط قدرت، دانش دیجیتال، ایدئولوژی و نابرابری جهانی، حافظه مقاومت و بحران هویّت و معنا، در وضعیت اجتماعی پسامدرن در ارتباط می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

• سیاست حافظه الگوریتمی
• گفتمان پسامدرن حافظه جمعی
• مطالعات فرهنگی
• روش نظریه مبنایی
• الگوریتم‌های هوش مصنوعی
• رسانه‌های اجتماعی

عنوان مقاله [English]

Qualitative research investigating algorithmic memory politics in the tradition of cultural studies using grounded theory

نویسنده [English]

• Rezvan alsaadaat Mirmohammadi

young researchers and Elite club Islamic Azad University, Arak branch

چکیده [English]

Now, one of the most important institutions of memory, i.e. social media, has undertaken the structuring of collective memory. They use artificial intelligence and machine learning algorithms to analyze big data. Algorithmic selections of social media with classification, highlighting, deletion and inconsistency in the observability of users' content is like a memory politics that limits narratives to be remembered and forgotten and by creating Memory gaps cause collective forgetfulness and the disintegration of collective memory. The current interdisciplinary research with a qualitative approach in the tradition of cultural studies, using the method of grounded theory and the Strauss coding paradigm, with theoretical and targeted sampling of the text of the interviews, Instagram social media, historical documents related to collective memory, as well Observing related activities and events until reaching the limit of theoretical saturation has been researched in order to investigate the policy of algorithmic memory and its impact on the postmodern discourse of collective memory in Iran. Based on the findings of the research, the central phenomenon is related to all the main categories of power relations, digital knowledge, ideology and global inequality, memory of resistance and the crisis of identity and meaning in the postmodern social situation.

کلیدواژه‌ها [English]

• Algorithmic memory politics
• Postmodern collective memory discourse
• Cultural studies
• Grounded theory method
• Artificial intelligence algorithms
• Social media