احسان آقابابایی؛ جمال محمدی
چکیده
این مقاله می‌کوشد تلاش سوژۀ ایرانی برای بازنمایی/ برساختِ فردیتِ خویش در فضای مجازی را مطالعه کند. برای انجام این کار، به‌منظور فهم چگونگی تولد و رشد سوژۀ ایرانی، نخست شرحی موجز از تولد سوژۀ مدرن و سیر دگردیسی مفهومی و انضمامی آن، به‌ویژه در مدرنیتۀ متأخر، به‌دست داده است؛ سپس با اتکا بر تحلیل نشانه‌شناختی تصاویر بازنمودشده در ...
بیشتر
این مقاله می‌کوشد تلاش سوژۀ ایرانی برای بازنمایی/ برساختِ فردیتِ خویش در فضای مجازی را مطالعه کند. برای انجام این کار، به‌منظور فهم چگونگی تولد و رشد سوژۀ ایرانی، نخست شرحی موجز از تولد سوژۀ مدرن و سیر دگردیسی مفهومی و انضمامی آن، به‌ویژه در مدرنیتۀ متأخر، به‌دست داده است؛ سپس با اتکا بر تحلیل نشانه‌شناختی تصاویر بازنمودشده در فضای مجازی سویههای گوناگون تجلی سوژگی ایرانی را مطالعه کرده است. نتایج نشان میدهد که سوژۀ ایرانی در تلاش برای تحقق فردیت خویش در روزگار حاضر درست در کشاکش رودررویی با همان ریسکها، بیمها و تلاطمهایی است که زندگی روزمرۀ او را دستخوش چندپارگی، نوسان، بیمزدگی و تعارض کردهاند. این سوژه بهرغم آنکه قدرت انتخاب بیشتری در زندگی روزمره پیدا کرده است، در مواجهه با مناسک، شعایر، فضاهای جمعی و دیگریِ فربه تواناش برای شکوفایی خویشتن تحلیل رفته است. سترونشدن زندگی روزمره در وضعیت واقعی جامعۀ ایران و تلاش سوژهها برای احیای آن در جهان مجازی به خلق شکلی از زندگی انجامیده است که از دل آن سوژههایی سرخورده، ازهم-گسیخته، تسلیمِ به دیگری، محوشده در مناسک و واپسرفته به کودکی سر بر آوردهاند.
محمد علی توانا؛ سید عبدالله هاشمی اصل
دوره 5، شماره 1 ، خرداد 1394، ، صفحه 15-36
چکیده
به نظر می‌رسد مشخصة اصلی جهانی شدن معاصر، رسوخ‌پذیری مرزهای سرزمینی و تزلزل حاکمیت مطلق دولت‌هاست. این پدیده با انقلاب اطلاعاتی اخیر هم‌ذات است. پروژة ارتباطی ـ اطلاعاتی (اینترنت) طی روند تکاملی خود توانسته است در فضای وب‌سازی جهانی، اتصال رایانه‌های شخصی را در هر نقطه‌ای از جهان با حداقل امکانات فراهم آورد؛ بر این اساس، مقالة ...
بیشتر
به نظر می‌رسد مشخصة اصلی جهانی شدن معاصر، رسوخ‌پذیری مرزهای سرزمینی و تزلزل حاکمیت مطلق دولت‌هاست. این پدیده با انقلاب اطلاعاتی اخیر هم‌ذات است. پروژة ارتباطی ـ اطلاعاتی (اینترنت) طی روند تکاملی خود توانسته است در فضای وب‌سازی جهانی، اتصال رایانه‌های شخصی را در هر نقطه‌ای از جهان با حداقل امکانات فراهم آورد؛ بر این اساس، مقالة حاضر این پرسش را طرح میکند که تأثیر فضای مجازی بر هویت سوژهها چیست؟ هدف این نوشتار واکاوی تأثیر فضای مجازی بر حوزههای هویتی سوژههاست. چهارچوب نظری مقاله از نظریة «خودنمایشی» گافمن گرفته شده است. بر اساس این چهارچوب، فضای مجازی، محیطی برای بازیگری و نمایش سوژه قلمداد میشود. فرضیة مقالة حاضر بدین قرار است: فضای مجازی فراقلمرویی عرصهای برای نمایش انگارهها و دالهای معنایی فراهم میآورد که خود به تقابل و تعامل انگارههای هویتی متفاوت میانجامد. روش مقالة حاضر تحلیل انتقادی بینامتنی است. در پایان راهکارهایی را برای برونرفت سوژه از سرگشتگی هویتی ارائه خواهیم کرد.
