وضعیت «آنارشیک»گونه فضای سایبر، تأثیرات عمیقی روی منافع و امنیت ملی کشورها میگذارد. بازیگران ناشناس متعددی روزانه منافع و زیرساختهای حیاتی دیگر بازیگران را تهدید میکنند. دولتها باید راهی برای کاستن از آسیبهای این فضا بیابند و استراتژی بازدارندگی میتواند در این زمینه به کار آید. مقاله حاضر به بررسی این موضوع ...
بیشتر
وضعیت «آنارشیک»گونه فضای سایبر، تأثیرات عمیقی روی منافع و امنیت ملی کشورها میگذارد. بازیگران ناشناس متعددی روزانه منافع و زیرساختهای حیاتی دیگر بازیگران را تهدید میکنند. دولتها باید راهی برای کاستن از آسیبهای این فضا بیابند و استراتژی بازدارندگی میتواند در این زمینه به کار آید. مقاله حاضر به بررسی این موضوع میپردازد که آیا استراتژی بازدارندگی در فضای سایبر کارآمدی دارد؟ و شرایط این کارآمدی کدام ها هستند؟ یافتههای این پژوهش نشان می دهد که هرچند استراتژی بازدارندگی نمیتواند همانند دوران جنگ سرد در فضای مجازی نیز کارآیی داشته باشد اما پتانسیل زیادی برای محافظت از منافع و امنیت ملی کشورها دارد. سه مولفه اساسی برای کارآمدی این استراتژی نیز شناسایی شدند که عبارتند از قدرت دفاعی زیاد، قابلیت شناسایی مهاجم و توانمندی انجام اقدامات تلافیجویانه سخت. «شناسایی» مولفه کلیدی و اساسی نظریه بازدارندگی در حوزه سایبری هست. چرا که شناسایی موفق، متضمن موثر و مفید بودن اقدامات تلافی جویانه است و باعث میشود که تهدیدات واقعی از بین بروند. همچنین یافتههای این مقاله نشان میدهند که استراتژی بازدارندگی بدون اقدامات تلافی جویانه، موفق نخواهد بود. در نبود اقدامات تلافی جویانه، مهاجمان بالقوه هم انگیزه ای برای خودداری از حمله ندارند.
