صدیقه ببران؛ سعید ناظمی
چکیده
در عصر حاضر که جوامع با پدیدههای تازهای در حوزه ارتباطات رو به رو هستند لزوم بازنگری کلی به مباحث جانبی رسانهها از جمله اخلاق رسانهای احساس میشود. طنز اگرچه موضوع جدیدی در تاریخ اجتماعی ایران نیست ولی در عرصهی رسانهای، از پیشینهی کمتری برخوردار است. حضور این تازه وارد جدید به روزنامهها، مسائل جدیدی ...
بیشتر
در عصر حاضر که جوامع با پدیدههای تازهای در حوزه ارتباطات رو به رو هستند لزوم بازنگری کلی به مباحث جانبی رسانهها از جمله اخلاق رسانهای احساس میشود. طنز اگرچه موضوع جدیدی در تاریخ اجتماعی ایران نیست ولی در عرصهی رسانهای، از پیشینهی کمتری برخوردار است. حضور این تازه وارد جدید به روزنامهها، مسائل جدیدی را با خود به همراه آورده است. با ظهور نشریات و طنزنویسی در آنها قواعد جدیدی باید پایهگذاری شود که در آن روزنامهها علاوه بر رعایت حقوق مخاطب و شهروندان از دایره اخلاق اجتماعی نیز خارج نشوند. در این مقاله پس از تعاریفی در حوزه های طنز و اخلاق رسانهای به جایگاه و نقش اخلاق رسانهای در زمینه طنز مکتوب اشاره می کنیم و با طرح فرضیههایی آن را از نظر میگذرانیم. در این پژوهش از روش پیمایشی استفاده شده و پرسشنامه ها در بین تمام کسانی که در مطبوعات سراسری به صورت حرفه ای مشغول به فعالیت هستند توزیع شده است.