نوع مقاله : علمی ـ پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی مدیریت و برنامه ریزی امور فرهنگی مقطع دکترای دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران

2 دانشیار مدیریت وبرنامه ریزی امور فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران

3 دانشیار مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)،اصفهان ، ایران

چکیده

این پژوهش به روش ترکیبی و با هدف شناسایی وضع موجود و طراحی فرهنگ مطلوب سازمانی صدا وسیما انجام شد. ابتدا از طریق مصاحبه عمیق با خبرگان رسانه و استفاده از تکنیک دلفی شاخص های ارزیابی و شناخت مولفه ها و ابعاد فرهنگ سازمانی استحصال شد. سپس این شاخص ها در ابزار ارزیابی فرهنگ سازمانی -روش کمی -، ترکیب و وضعیت فرهنگ سازمانی صدا و سیما در قالب چهار بعد" فرهنگ تیمی، فرهنگ توسعه‌گرا، فرهنگ بازار و فرهنگ سلسله مراتبی"، چهار سطح" نمادها، مصنوعات، ارزش‌ها، پیش فرض‌ها" و شش ویژگی اصلی سازمان‌ها " مشخصات برجسته، ویژگی‌های رهبری، ویژگی‌های مدیریت کارکنان، انسجام سازمانی، تأکیدات استراتژیک و شاخص موفقیت" در دو وضع موجود و مطلوب شناسایی شد. جامعه آماری سه حوزه خبر، سیما و برنامه ریزی بوده است.
نتایج پژوهش نشان داد گفتمان حاکم بر فرهنگ سازمانی صدا و سیما، سلسله مراتبی است و تجانس فرهنگی در سطوح پویایی-های فرهنگی و ویژگی‌های شش‌گانه سازمانی مشاهده نمی‌شود. برای رسیدن به وضع مطلوب، تعدیل فرهنگ سلسله مراتبی از طریق چابک سازی و برون سپاری، استمرار شرایط فرهنگ تیمی از طریق تثبیت کنش‌های مشارکتی و تأکید بیشتر بر دو فرهنگ توسعه‌گرا و بازار به معنی اشاعه نوآوری و خلاقیت و تمرکز بر مأموریت پیشنهاد می‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Identifying the indicators to evaluate and design IRIB's organizational culture in the Framework of Competitive Values and Cultural Dynamics. (Case Study of News, Television , and Planning departments)

نویسندگان [English]

  • Keivan Mozafari 1
  • esmael kavosi 2
  • akbar etebariyan 3

1 Clerk

2 Islamic Azad University,Tehran North Branch

3 Ialamic Azad Unicersity, Isfahan Branch

چکیده [English]

The purpose of this study was to identify the status quo and design an optimal organizational culture for IRIB.
The research method is hybrid. interviews with media experts and Delphi technique have been used to identify assessment indicators and the components and dimensions of organizational culture.
these indicators are combined with the organizational culture assessment tool and the status of the organizational culture of IRIB in four dimensions of "Team culture, development-oriented culture, market culture and hierarchical culture", and four levels of " "symbols, artifacts, values , "Presumptions" and the six main features of organizations, including "outstanding characteristics, leadership features, employee management features, organizational cohesion, strategic emphasis and success indicator" have been identified in both existing and desirable situations.
The results indicate that the discourse governing the status quo of the organizational culture of IRIB is hierarchical and cultural convergence is not observed at the levels of cultural dynamics and the six organizational characteristics.
In order to achieve the desired situation, hierarchical hierarchy modulation through agility and outsourcing, the continuation of teamwork conditions, with the consolidation of participatory actions and more emphasis on two development-oriented culture and market, i.e. promoting innovation and creativity and focusing on missions.

کلیدواژه‌ها [English]

  • OCAI(Organizational Culture Assessment Instrument)
  • cultural dynamics
  • competitive values framework Organizational Culture
  • IRIB
  • دفت، ریچارد ال. 1385. تئوری و طراحی ساختار، ترجمه علی اکبر پارسائیان و محمد اعرابی، چاپ پنجم، تهران: دفتر پژوهش های فرهنگی.
  • رعنایی کردشولی، حبیب الله . 1395. مدیریت فرهنگ سازمانی: طراحی مدلی بر مبنای چارچوب ارزش­های رقابتی، تهران، فصلنامه علوم مدیریت ایران، سال دوم، شماره6، صفحات 69-94.
  • صالحی، سید محمدرضا، میرسپاسی، ناصر، فرهنگی، علی­اکبر. 1394. شناسایی فرهنگ سازمانی براساس مدل دنیسون (مورد مطالعه: سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران)، تهران، فصلنامه مدیریت فرهنگ سازمانی، دوره 13، شماره 3، پاییز، صفحات 857-878.
  • طاولی، رضا، عسگری، مقداد. 1393. تأثیر فرهنگ و معماری بر سازمان­ها و مقایسه مدل­های فرهنگ سازمانی، تهران، دومین همایش ملی پژوهش­های کاربردی در علوم کامپیوتر و فناوری اطلاعات.
  • کمرون، کیم، کوئین، رابرت. 1393. معماری فرهنگ سازمانی، ترجمه مهدی ایران نژاد پاریزی، تهران: نشر مدیران، صفحه 12،21.
  • ملک، امیرمهدی، دباغی، آزاده، عالی زاده، عبدالرضا. 1391. ارائه روشی برای شناخت و ارزیابی فرهنگ سازمانی بر اساس مدل کامرون و کویین با بهره­گیری از تئوری سیستم­های خاکستری: پیاده­سازی شده در سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، تهران، پنجمین کنفرانس بین­المللی مدیریت استراتژیک.

 Caldwell, Bruce. Missteps, Miscues. Infromation Week, June 20, 1994.

  • Cameron, K. S., & Quinn, R. E. 2006. Diagnosing and changing organizational culture: based on the competing values framework, Revised ed. John Wiley & Sons, San Francisco.
  • Cameron, K.S., Quinn, R.E.2011. Diagnosing and Changing Organizational Culture: Based on the Competing Values Framework, 3rd edn. Jossey-Bass, San Francisco .
  • Hatch, Mary Jo with Ann L. Cunliffe. Organization Theory: modern, symbolic, and postmodern perspectives, Oxford University Press.
  • Gross,Tracy,Pascale,Richard, and Athos,Anthony.The Reinvention Roller Coaster: Risking the Present for a Powerful Future. Harvard Business Review, November-December 1993, pp 97-107.
  • Kotter, John p., and Heskett, James L. 1992.Corporate Culture and Performance. New York: Free Press.
  • Quinn, Robert E. and Rohrbaugh, John. 1983. A Spatial Model of Effectiveness Criteria: Toward a Competing Values Approach to Organizational Analysis. Management science, 29, 363-377.
  • R.1999. “Diagnosing culture and changing organizational culture. “Newyork: Addison Wesley, P.28.
  • Ouchi, William G. and Wilkins, Alan L. 1985. “Organizational Culture” , Annual Review of Sociology, Vol. 11, pp.457-483
  • Schein, E. H. 1992. Organizational culture and leadership (2rd ed.). Jossey- Bass Publishers, San Francisco, CA.
  • Vija, Jyotiranjan Gochhayat, i N. Giri, Damodar Suar, (2017), “Influence of Organizational Culture on Organizational Effectiveness: The Mediating Role of Organizational Communication”, Global Business Review, Volume: 18 issue: 3, Page (s): 691-702