سیامک قاضیپور؛ ابوالفضل طغرایی؛ محمدجواد مهدوینژاد
دوره 3، شماره 2 ، آذر 1392، ، صفحه 130-157
چکیده
پستمدرنیسم حاصل تلاقیای است که در بافت فضا و زمان، میان چرخش فلسفی در ماهیت زیباییشناسی و جریان رو به رشد رسانه بهوجودآمد. میتوان گفت رسانه علتی برای وجود پستمدرنیسم است و در عین حال معلول آن. از سوی دیگر، رسانهها نیز به شیوهای مستقیم یا غیرمستقیم تداعی و تحول پدیدهها را نشانمیدهند. بنابراین، رسانه به عنوان ...
بیشتر
پستمدرنیسم حاصل تلاقیای است که در بافت فضا و زمان، میان چرخش فلسفی در ماهیت زیباییشناسی و جریان رو به رشد رسانه بهوجودآمد. میتوان گفت رسانه علتی برای وجود پستمدرنیسم است و در عین حال معلول آن. از سوی دیگر، رسانهها نیز به شیوهای مستقیم یا غیرمستقیم تداعی و تحول پدیدهها را نشانمیدهند. بنابراین، رسانه به عنوان یک ابزار انتقادی قدرتمند، میتواند همهچیز (حتی خودش را) به چالش بکشاند. رسانه با ابزار و خصوصیات تصویرگرانۀ خویش در به نمایش درآوردن شرایط خاص، قابلیت به منصۀ ظهور رساندن نیازهای زیباییشناختی فلسفۀ پستمدرن را در ایجاد توهم واقعیت و تولید فراواقعیتها دارد. هدف این پژوهش بررسی چگونگی استفاده از رسانۀ سینما در راستای نمایش ناکامیهای پستمدرنیسم در حیطۀ شهر است. برای نیل به این مهم، ماتریسهایی دوبُعدی طراحی شدهاند که یک بُعد آن را ابعاد فرمال انتقادی شهر پستمدرن و بُعد دیگر آن را اصول فرمال فیلم تشکیلمیدهد. دستاوردهای پژوهش ـ که ریشه در تحلیل 23 فیلم دارند ـ نخست، در قالب یک ماتریس نهایی، نوعی درک تصویری را از مضامین شهر پستمدرن ارائهداده و ابعاد انتقادی شهر پستمدرن را در قالبی سینمایی بهصورتی نظاممند به تصویر میکشد؛ دوم، نشانمیدهد که دو بُعد تخیل و تجارت، بیش از ابعاد دیگر در سینمای منتقد شهر پستمدرن نمایانده شدهاند و نقش اصول فرمال کارکردی، ریتمیک و تباین، بیش از دیگر اصول فرم فیلم بودهاست.